بادمجان

مقدمه

بادمجان با سطح زير کشت جهاني 1/2 ميليون هکتار، بومي هندوستان است. از مواد موجود در اين گياه، مي توان به ويتامين هاي گروهB  (به ويژه B1 و B6)، ويتامين A و C و مواد معدني مختلف (از جمله کلسيم، پتاسيم، فسفر، منيزيم، آهن، گوگرد و مس) اشاره کرد.

بادمجان در ايران

سطح زير کشت بادمجان در ايران، حدود 20 هزار هکتار برآورد شده که بيشترين مساحت آن، متعلق به استان هاي جنوبي خوزستان و هرمزگان است.

مسائل و مشکلات کاشت بادمجان

و راه حل هاي پيشنهادي شرکت بازارگان کالا

بادمجان به دو طريق مستقيم و تهيه خزانه کاشت مي شود. کشت مستقيم، تا بر طرف شدن سرما در بهار، به تأخير مي افتد؛ اما مي توان در گلخانه به تهيه خزانه و کشت بادمجان، اقدام و به محض مساعد شدن هوا و بر طرف شدن سرما، نشاءها را به محل اصلي منتقل کرد. بسته به شرايط آب و هوايي، فاصله زماني لازم ميان بذر کاري تا انتقال نشاء به زمين اصلي، از 6 تا 12 هفته متغير است.

بادمجان داراي واريته‌هاي متعددي است که سه گونه از آن ها در ايران متداول ترند و در سطح وسيع، کشت و کار مي‌شوند:

الف- بادمجان قلمي (Snake eggplant) که ميوه اي دراز و باريک به طول حدود 25 تا 30 سانتي متر و به قطر 3 تا 4 سانتي متر دارد.

ب- بادمجان معمولي يا آمريکايي (Common eggplant) که ارتفاع بوته آن، بين 60 تا 120 سانتي متر و طول ميوه اش، 3 تا 4 برابر عرض آن است.

ج- بادمجان دلمه‌اي (eggplant Dwarf) که بوته آن، پاکوتاه؛ عرض ميوه اش، حدود 2 برابر طول آن؛ و دوره رشد آن، کوتاه‌تر از دو نوع قبلي است و براي کاشت در مناطقي که متناسب با دوره رشد کوتاه هستند، توصيه مي‌شود.

خاک:

به دليل کمبود مواد آلي، بافت نامناسب و آهکي و شور بودن خاک بيشتر مناطق گرمسيري و نيمه گرمسيري ايران؛ و از همه مهم تر، استفاده غير اصولي از کودهاي دامي که عمدتاً بدون عمليات کمپوست سازي مؤثر، مصرف مي شوند، هزينه هاي گزافي به کشاورزان تحميل مي شود. مصرف کالا هاي پيشنهادي ذيل، به بهبود شرايط و کاهش هزينه ها کمک مي کند:

• پرل هوموس (Perl Humus)
• کانديت (Condit)
• وکوزيم گرانول (Wokozim Granule)

استفاده از اين کود ها، موجب اصلاح بافت خاک، افزايش مواد آلي، کاهش ميزان شوري و قليايي بودن، افزايش جمعيت موجودات زنده مفيد در خاک و تأمين ازت مورد نياز گياه مي شود؛ و در ضمن، ريشه زايي و استقرار بهتر نشاء (پس از انتقال به زمين اصلي)، جذب بيشتر مواد غذايي موجود در خاک و از همه مهمتر، کاهش برخي بيماري هاي قارچي خاکزاد را نيز در پي دارد.

مرحله رشد نشاء تا گلدهي:

گياه در اين مرحله، براي رشد بهتر ساقه و توسعه پوشش برگي، نياز به ازت و فسفر دارد. استفاده از کود سنگرال اوره فسفات (در جدول پيشنهادي شرکت) علاوه بر تأمين اين عناصر، در کاهش pH نيز مؤثر است. کود هاي نواتک هم با آزادسازي تدريجي ازت، ضمن تأمين متناسب اين عنصر، در کاهش هزينه هاي کشاورزي و آلودگي هاي زيست محيطي مؤثرند.

کود هاي هيومکس، سبب افزايش حاصلخيزي خاک و جذب بهتر عناصر؛ و کود هاي فسگارد و به ويژه باسفولير اکتيو (داراي مواد محرک رشد)، علاوه بر تأمين فسفر و پتاسيم باعث رشد و توسعه بهتر گياه و مقاومت آن در برابر بيماري هاي قارچي مي شوند.

براي تأمين عناصر کم مصرف و ميان مصرف (پر مصرف ثانويه) گياه، استفاده از کودهاي ليبرل منيزيم و فتريلون کمبي و بيومين 446 و 464 و 235 و ليبرل BMX ؛ و براي رشد و توسعه بهتر گياه و توليد محصول بيشتر، استفاده از کود وکوزيم مايع – به دليل داشتن عصاره جلبک دريايي – توصيه مي شود.

مرحله تشکيل ميوه تا برداشت:

در مرحله تشکيل ميوه بادمجان، سه عنصر اصلي ازت، فسفر و به خصوص پتاسيم؛ و نيز، ريز مغذي ها، بيشتر مورد نياز گياه هستند. البته نبايد در مصرف کود هاي ازته افراط کرد؛ زيرا مصرف بيش از حد ازت، بر اندازه، رنگ، مزه و درصد مواد جامد ميوه بادمجان اثر منفي گذارده، مقاومت گياه را نسبت به برخي بيماري ها کاهش مي دهد.

با مصرف کافي پتاسيم و ريز مغذي ها در اين مرحله، علاوه بر سفت و گوشت دارتر شدن و زودرسي ميوه، مقاومت گياه نسبت به انواع تنش ها، آفات و بيماري ها افزوده شده، ميزان توليد و بازارپسندي محصول نيز بالا مي رود. در ضمن، گياه در برابر شوري و کم آبي مقاومتر مي شود و بازيافت آب و کود هم افزايش مي يابد.

علاوه بر اين عناصر، عنصر کلسيم نيز در کيفيت محصول بادمجان نقش اساسي بازي مي کند و مصرف کافي آن، سبب بهبود ماندگاري و کاهش صدمات در حمل و نقل مي شود.

بنا بر دلايل ياد شده و پس از بررسي هاي کارشناسان شرکت بازارگان کالا، مصرف اين کالاها تا زمان برداشت محصول ( بر اساس توصيه هاي مندرج در دفترچه)، توصيه مي شود: